Vastbinden voegt een extra dimensie toe die moeilijk te omschrijven is, zeker als vastbinden gepaard gaat met het afsluiten van andere zintuigen als zien en horen.

Net als iedereen weet ik dat zintuigen die het wel doen, beter gaan functioneren als andere het minder goed doen of helemaal niet meer. Toen hij de oordopjes indeed, realiseerde ik me direct dat dit was om me nog beter te kunnen laten voelen. Bijna direct zweefde ik weg, bij gebrek aan zintuiglijke waarneming, niet in staat om me te bewegen, niet in staat om te kijken en niet in staat om te horen. Als ik had kunnen zien, had ik niet gekeken en ik klemde mijn ogen dicht om beter te kunnen waarnemen dat ik wegzweefde, loskwam. Met dichte ogen leek het of ik zijn handen meer zag dan voelde, hoe ze aan mijn lichaam kwamen. Teder, tegelijkertijd hard en pijnlijk. Diep vanbinnen verlangde ik meer naar de pijn dan naar de tederheid, maar de tederheid waarmee de pijn werd toegediend was nodig om de pijn te kunnen verdragen. Ik weet niet wat hij deed en waar ik het voelde. Er was alleen het allesomvattende besef dat hij heerlijke dingen met me deed, dingen die nooit eerder met me waren gedaan, en dat hij mijn hele lichaam gebruikte, tussen mijn nek en de bovenkant van mijn kousen.

Genot lijkt niet langer te voldoen als woord om deze ervaring te beschrijven.

Het middelpunt van mijn lichaam was ingedaald van mijn navel naar mijn vagina. Mijn lippen leken wijd open te staan, elke aanraking zorgde ervoor dat ik sneller ging ademen, tot het hijgen werd, hijgen dat ik alleen achter de oordopjes in de binnenkant van mijn hoofd hoorde. Praten had ik wel gekund, maar wilde ik niet. Mijn eigen stem zou me uit de cocon halen waarin ik wentelde, op zoek naar genot – niet het goede woord.
Extase.
Ik moest terug, maar wilde niet.

In de extase is de sub volledig overgeleverd aan de Dom.

Om me te helpen begon hij nu met zijn linkerhand russen mijn benen te strelen, mijn lippen, mijn clitoris; soms stopte hij vingers in me en bewoog ze zo dat hij me precies raakte waar ik dat het liefst had. Het had hem weinig moeite gekost om mijn meest gevoelige plekken te ontdekken en hij had me geleerd dat er nog andere waren, die ik zelf niet kende. Met zijn rechterhand had hij de zweep zo gepakt dat hij mijn borsten er weer mee kon behandelen. Hij sloeg er harder mee dan net, maar het was waar: door de vingers tussen mijn benen konden mijn borsten meer hebben en de combinatie van pijn van boven en geiligheid beneden mengde zich in mijn buik én in ijn hoofd tot een kleurrijke cocktail van lustgevoelens. Ik wilde méér, ik wilde geiler en harder, ik wilde pijn. Ik wist niet hoe en waar, maar wilde dat hij het zou creëren. Hij moest het doen. Dit was het moment waarop mijn lichaam wilde oplossen in een wolk van extase. Extase. Zo had hij het genoemd. Zelf niet kunnen bewegen en alleen bewogen worden, pijn ervaren terwijl je op je gevoeligste plekken zo bewerkt wordt dat je lichaam in de war raakt en denkt dat het lekker en geil is waar je pijn wordt gedaan en andersom. Het beste wat ik ooit had ervaren.

De sub is niet alleen overgeleverd aan de Dom om in extase te worden gebracht, maar ook om daar weer uit te worden gehaald.

Geen moment had ik overwogen een stopwoord te gebruiken. Integendeel, als we een ‘doorgaan’-woord hadden afgesproken had ik het stellig uitgesproken, hem toegeschreeuwd misschien wel. Maar dat had ik niet. Hij liet me terugkomen en toen ik ontbonden was hield hij me vast. Ik probeerde me zo klein mogelijk te maken zodat ik zoveel mogelijk van zijn aanraking kon genieten. Hij streelde en wiegde me, kuste me op mijn voorhoofd en op mijn lippen en zei dat hij geweldig trots op me was en dat ik hem ontzettend had laten genieten.
Zo werkt het dus bij een echte Dom, dacht ik de volgende morgen bij mezelf. Hij voert je weg, brengt je tot extase, leidt je terug en al die tijd is hij degene die over je waakt en die je beschermt.
Het enige wat jij hoeft te doen is hem vertrouwen en je volledig geven.

Foto’s laten zien dat Floor tijdens de BDSM-behandeling geen wilde opgewondenheid, maar een serene rust uitstraalt, vredig bijna. Dit lezen we ook terug in de beschrijving van een andere sessie waar het vredige gevoel zelfs kosmische dimensies krijgt..

Het was allemaal voorbereiding geweest voor wat hij nu met zijn handen ging doen, terwijl ik ingesnoerd lag, een beetje gekromd, met klemmen op mijn tepels. Opeens voelde ik hem overal. Net onder de halsband, bij mijn enkels, mijn buik, mijn borsten, de binnenkant van mijn dijbeen. Zacht strelen, aanraken, alsof hij vier of zes handen had. Lippen op mijn borsten, zijn tong op mijn huid rondom mijn tepels met de klemmetjes, die nu alleen maar fijn voelden. Zijn handen bij mijn knieën, naar boven, maar niet naar binnen waar ik ze wilde hebben, maar over mijn heup omhoog. Ik kreunde, ik kon niet anders. In gedachten duwde ik mijn kut naar zijn handen. Daar wilde ik hem nu voelen, eindelijk, met zijn vinger, liever nog zijn pik, maar in elk geval zijn vingers. Ze kwamen dichterbij.
Ik vertrok.
Nevelachtige omgeving, ooit gezien boven het strand, met een heldere lucht erboven. Lucht die je niet lijkt te raken. Dezelfde temperatuur als je huid, zacht, verbindend met de rest van de kosmos om je heen. Hier wilde ik blijven.

Alles draait om de sub, maar – we zouden het bijna vergeten – ook het genot van de Dom spreekt een woordje mee.

Ik merkte dat hij de touwen los begon te maken, maar eigenlijk wilde ik dat nog niet. Ik lag zo lekker, voelde me zo veilig. Hij deed alles in omgekeerde volgorde. Eerst maakte hij het touw bij de ring los, tot ik me langzaam weer kon strekken. Toen bij mijn voeten en mijn enkels, toen mijn polsen. Het enige wat hij nog liet zitten was de kap. Hij draaide me op mijn zij en ik merkte dat hij achter me ging liggen. Hij was naakt en hij voelde groot. Hij legde mijn handen nu boven mijn hoofd en hield ze daar met een hand vast, met zijn andere duwde hij mijn bovenste been naar voren, zodat er ruimte voor hem ontstond. Vlak daarna duwde hij zich naar binnen, zo diep mogelijk, maar het had van mij best dieper gemogen en pijn mogen doen. Mijn lichaam was nu wel vrij, maar mijn hoofd was nog steeds verborgen in het donker onder de kap. Daardoor voelde ik hem beter heen en weer glijden, soms langzaam en diep, dan weer sneller, dan weer langzaam, soms even stoppend om weer opnieuw te beginnen. Ik kwam heel snel klaar. Hij merkte het en trok mijn hoofd aan de kap naar zich toe. Hard. Heel hard.
‘Je bent van mij, vergeet dat niet.’ Toen spoot hij.